τζάνεμ(ου)

Ν

1. επιφών. καλέ μου («έλα τζάνεμ[ου] να σέ ιδώ»)

2. επίρρ. τουλάχιστον («τζάνεμ[ου] να πλέρωνε κατιτίς!»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. canim «ψυχή μου»].